Na pierwszym miejscu woda i sól. Dalej mające za zadanie wzmocnić smak i zapach glutaminian sodu i rybonukleotydy: inozynian sodu i guanylan sodu. Następnie zagęstniki (guma ksantanowa i mączka chleba świętojańskiego), aromaty, tłuszcze roślinne i zwierzęce, maltodekstryny (enzymatyczne hydrolizaty skrobiowe) i inne zadziwiające składniki. Na końcu listy śladowe ilości mięsa i warzyw.
W składzie bulionetki wołowej (zdjęcie powyżej) jest aż 2,5 % ekstraktu wołowego, co w porównaniu z bulionem drobiowym (tego samego producenta) w którym mięsa kurzego mamy aż 0,4 % jest wynikiem zaskakującym. Na samym dole bulion drobiowy innego producenta. Suszone mięso drobiowe 0,1 %. Przypomina Wam to klasyczny domowy rosół, czy warzywny bulion ?

Każda substancja dodawana do żywności musi posiadać ocenę Komitetu Ekspertów FAO/WHO ds. Dodatków do Żywności (JECFA - The Joint FAO/WHO Expert Commitee on Food Additives). Na podstawie wydanej opinii, dla każdej substancji zostaje ustalony wskaźnik ADI (Acceptable Daily Intake) czyli akceptowane dzienne pobranie. ADI - jest to ilość substancji wyrażona w mg/kg masy ciała człowieka, która pobierana codziennie w ciągu całego życia z pożywieniem i z innych źródeł nie okaże się według wszelkiego prawdopodobieństwa i obecnego stanu wiedzy szkodliwa dla zdrowia.
Ale !!!!!!
Badane są pojedyncze substancje, a nie ich połączenia. Co się dzieje w organizmie przy połączeniu substancji a + b + c ? Tego się nie bada !
Glutaminian sodu (E621) może powodować bóle i zawroty głowy, nadmierna potliwość, czy uczucie niepokoju. Rybonukleotydy disodowe (E635) mogą zaś powodować zmiany skórne, nadpobudliwość, wahania nastroju. Jak działają w połączeniu ze sobą, czy innymi substancjami "E"  ? Tego nie wiadomo. A przecież żywność zawierająca dodatki "E" to nie tylko kostki bulionowe. Czy można je powiązać z naszymi codziennymi dolegliwościami? Moim zdaniem tak.

Dlaczego odeszliśmy od gotowania zup, czy sosów na przygotowanych tradycyjnie bulionach?
Tradycyjny, domowy rosół na świeżym mięsie, aromatycznych świeżych warzywach, z dodatkiem ziół i opalonej nad ogniem cebulki, gotowany powolutku, bez pospiechu, jest bezkonkurencyjny. Gotuje się sam. Nie trzeba wokół niego chodzić. Jedyną pracą jaką musimy wykonać, to przygotowanie składników i pilnowanie, aby nie bulgotał.
Przepis na bulion znajdziecie Tu (klik)
Bulion na bazie samych warzyw gotuje się dokładnie tak samo, jak tradycyjny rosół, a rodzaj dodanych warzyw, czy innych dodatków (np. grzyby, imbir, owoce morza) decyduje o finalnym smaku bulionu.

Gotując bulion warzywny musimy o połowę zwiększyć ilość warzyw w porównaniu z bulionem mięsnym.
Ja od dłuższego czasu nie używam  kostek bulionowych, a ich smak w potrawie zawsze wyczuję, także po zapachu. Jem tylko prawdziwe jedzenie, a kostki rosołowe z dodatkami "E" prawdziwym jedzeniem nazwać niestety nie można. Wystarczy spojrzeć na skład. Składniki tam tam zawarte, same w sobie, pojedynczo, nie są produktem spożywczym, nadającym się do jedzenia.
Przygotowane w domu buliony, zarówno mięsny, jak i warzywny, możemy mrozić. Ja używam do tego pojemników po dużych jogurtach (330 ml). Taka ilość sprawdzi się jako baza do sosów. Mam go zawsze na czarną godzinę w zamrażarce.
W ciągu tygodnia warzywny bulion gotuję dwa razy (małe ilości), aby mieć zawsze w lodówce, jako bazę do sosów. Na zupę gotuję świeży.

Zachęcam do porzucenia nałogu stosowania kostek rosołowych, i powrotu do natury. Do przygotowywania dań na naturalnych wywarach. Zwłaszcza, jeśli danie mają jeść dzieci. Nie faszerujmy najmłodszych chemią. To nigdy nie pozostaje bez wpływu na zdrowie.

W poście wykorzystałam informacje zawarte na stronach Instytutu Żywności i Żywienia