Pasty z roślin strączkowych do pieczywa, to doskonała alternatywa dla wędlin, pasztetów, czy serów.
Dla wegetarian i wegan stanowią źródło białka i niezbędnych aminokwasów, których nie posiadają białka znajdujące się w produktach zbożowych.
Suche ziarna fasoli zawierają aż 20 % białka. Dla porównania, mięso zawiera go od 10 do 13 %.

Jeśli unikacie fasoli ze względu na jej właściwości wzdymające, spieszę Wam z pomocą. Przede wszystkim, zanim przystąpicie do gotowania fasoli, należy wylać wodę w której się moczyła, i 2-3 razy przepłukać ziarna. Podczas moczenia (ważne, aby zalać ziarna gorącą wodą) nasiona miękną i zawarte w nich olisachardydy (gazotwórcze cukry) w dużej części, zostają rozpuszczone w wodzie, dlatego tak ważne jest, aby fasoli nie gotować w wodzie w której się moczyła. Do gotowania należy również dosypać kminku i gotować bez przykrycia. Dzięki temu prostemu zabiegowi, fasola nie będzie wzdymała.

Jeśli macie w domu twardą wodę, gotujcie fasolę w wodzie źródlanej. Pektyny zawarte w fasoli łączą się z wapniem, którego twarda woda zawiera bardzo dużo. To powoduje powstanie utrudniającego trawienie pektynianu wapnia.

Warto jeść fasolę ponieważ oprócz białka, jest bardzo dobrym źródłem witamin z grupy B, potasu, wapnia, fosforu i błonnika. Jest produktem zasadotwórczym, bardzo dobrze równoważącym zakwaszające działanie np. pieczywa.

Uwaga !
Jeśli posolicie fasolę na początku gotowania, będzie się gotowała dłużej, ponadto spowoduje to znaczne straty białka. Fasolę solimy najwcześniej ok. 10 minut przed końcem gotowania.