Zajady i opryszczka to problem dotykający zarówno dzieci jak i dorosłych. Najczęściej pojawia się w najmniej oczekiwanym momencie, wtedy kiedy chcemy wyglądać bez zarzutów. 

Aktywują je podobne mechanizmy i również podobne działania należy podjąć aby ryzyko ich pojawienia się, zmniejszyć do minimum.
Aby lepiej zrozumieć i jedną i drugą przypadłość trzeba ją lepiej poznać.

Zajady

Zajady to stan zapalny kącików ust wywoływany najczęściej przez bakterie, drożdżaki oraz niedobory pokarmowe. Często dotyka dzieci (ale i dorosłych) mających nawyk obgryzania paznokci, lub "gmerania" dłońmi przy ustach. Bywa też sygnałem niedoborów pokarmowych, zwłaszcza witamin z grupy B i żelaza. 
Zajady to dość bolesna dolegliwość ponieważ usta są miejscem bardzo wrażliwym. Problem zaczyna się od bolesnego pęknięcia w kąciku ust. Kolejny etap to pojawienie się bąbla który z czasem pęka wyzwalając sączący się płyn surowiczy tworzący nadżerkę. Rana jest sucha, bolesna i ponieważ nieustannie pęka zwłaszcza jak jemy, trudna do zagojenia.
Jeśli problem z zajadami trwa dłużej niż 3 tygodnie lub często nawraca, należy skonsultować się z lekarzem, aby znaleźć głębszą przyczynę. Lekarz zleci badanie morfologii krwi, w tym żelaza oraz badanie poziomu glukozy we krwi.

Przyczyny zajadów:

• niskokaloryczne, głodowe diety odchudzające prowadzące do niedoborów pokarmowych i spadku odporności,
• spadek odporności wynikający z przepracowania, zmęczenia i przy tym niewłaściwego odżywienia,
• anemia wynikająca z niedoborów żelaza,
• drożdżyca jamy ustnej będąca efektem antybiotykoterapii (wówczas oprócz zajadów pojawia się biały nalot na wewnętrznej stronie policzków i języku),
• infekcja bakteryjna wywołana na ogół przez paciorkowce,
• zespół złego wchłaniania prowadzący do niedoborów witamin i minerałów,
• niedobór witaminy B2 (ryboflawina) odpowiedzialnej za stan błon śluzowych, 
• niedobór cynku, 
• alergia na nikiel, 
• cukrzyca typu I,
• w rzadkich przypadkach nowotwór jamy ustnej, 

Dieta w trakcie leczenia zajadów

• warzywa i owoce bogate w witaminę C i przeciwutleniacze,
• kasze bogate w witaminy z grupy B,
• działający przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo czosnek,
• działającą przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie odstana na noc wodę z miodem i cytryną (czytaj dlaczego, lub wzmacniający układ odpornościowy pyłek pszczeli.  

Leczenie zajadów

Polecam maść Tribiotic, a w cięższych przypadkach krem Clotrimazolum. 
Dobrym domowym sposobem jest wymieszanie drożdży piekarskich z jogurtem i nakładanie powstałej papki na zmienione chorobowo miejsca.

Opryszczka

Podłoże opryszczki jest nieco inne niż zajadów. Wywołuje ją podstępny wirus Herpes Simplex typ 1 który ma to do siebie, ze jeśli już raz Cie dopadnie, to wedrze się do Twoich komórek nerwowych i w uśpieniu będzie cierpliwie czekał na aktywację. Potrafi tak nawet kilkanaście lat. Szacuje się że 80% ludzi jest nosicielami tego wirusa. Nie każdy jednak choruje.
Opryszczka zaczyna się niepozornie, od swędzenia i pieczenia najczęściej na wardze. Kolejny etap to pojawienie się wypełnionej płynem surowiczym gulki, która pękając wytworzy nadżerkę. W płynie surowiczym znajduje się wirus dlatego opryszczki nie wolno dotykać, drażnić palcami, skubać etc. ponieważ z łatwością przeniesiemy ją na inne partie ciała np. powieki jeśli po dotknięciu opryszczki potrzemy oko. Jeśli dopadła Was opryszczka musicie zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Zarówno na inne partie Waszego ciała, jak i na innych ludzi. Nie wolno się z nikim całować, a już zwłaszcza z dziećmi. Wirusa można przenieść jedząc tymi samymi sztućcami, pijąc z tej samej szklanki, używając tych samych ręczników. Osoba mająca opryszczkę musi zachować szczególną ostrożność. Należy też zabezpieczać ranę przed infekcjami bakteryjnymi.

Wirusa opryszczki aktywują: 

• spadek odporności, 
• infekcja (gorączka, przeziębienie, grypa),
• stres, 
• przemęczenie, 
• przepracowanie, niewyspanie trwające dłuższy czas, 
• miesiączka (wirusa mogą aktywować zmiany hormonalne), 
• gwałtowne zmiany temperatur - gdy przemarzniesz lub długi przebywasz na słońcu np. podczas opalania. 

Leczenie opryszczki

Niema leku na opryszczkę. Takiego który po zażyciu trwale niszczyłby wirusa i zapobiegał nawrotom.
Jeśli opryszczce towarzyszy ból gardła, głowy czy powiększenie węzłów chłonnych, wówczas stosuje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Zazwyczaj stosuje się leczenie miejscowe ale najważniejsze jest zbudowanie takiej odporności, która nie dopuści do aktywacji wirusa.      
Przeciwbakteryjnie i  przeciwwirusowo podziałają okłady z melisy, rumianku lub szałwi. Należy zaparzyć zioła w małej ilości wody i jeszcze ciepłe (nie gorące) nakładać na rankę przy pomocy wacika. Dobre efekty daje też smarowanie miodem, pastą cynkową lub specjalnie przeznaczonymi do tego celu preparatami z apteki np. Zovirax, Hascovir.
UWAGA! Zarówno przed, jak i po naniesieniu leku należy porządnie umyć ręce aby nie infekować rany i nie przenosić wirusa na inne partie ciała i inne osoby.

Nawracająca opryszczka

Są osoby które borykają się z opryszczką 2-3 razy do roku. To bardzo uciążliwe. Jeśli opryszczka nawraca należy zadbać o układ odpornościowy, ponieważ silny, nie dopuści do aktywacji wirusa. Kluczowa jest tu dieta przeciwzapalna, zadbanie o mikroflorę jelitową i wyeliminowanie pokarmów których nasz organizm nie toleruje (nietolerancje pokarmowe).
Układ pokarmowy odegra tu kluczową rolę ponieważ 80% komórek odpornościowych znajduje się w jelitach.